«Μετ’ εμποδίων» η αλλαγή παρόχου ενέργειας

Η αλλαγή από ένα πάροχο ενέργειας σε έναν άλλο, και η επίλυση των διαφορών μπορεί να διαρκέσει πολύ στις χώρες της ΕΕ, υποστηρίζει έκθεση του Συμβουλίου Ευρωπαϊκών Ρυθμιστικών Αρχών Ενέργειας.
Η έκθεση, που δόθηκε στη δημοσιότητα την Παρασκευή (9 Νοεμβρίου), αναφέρει ότι τα κράτη μέλη έχουν κάνει σημαντικές προόδους όσον αφορά στα δικαιώματα των καταναλωτών, όμως υπάρχουν «ακόμη κάποια κενά στην εφαρμογή».

Ο Πρόεδρος του Συμβούλιο Ευρωπαϊκών Ρυθμιστικών Αρχών Ενέργειας, John Mogg, δήλωσε ότι η πρόοδος που επιτεύχθηκε, ήταν ουσιαστικά σχετιζόμενη με τη νομοθετική μεταφορά του Τρίτου Ενεργειακού Πακέτου στα κράτη μέλη.
 «Η μεταφορά δικαιωμάτων στο εθνικό δίκαιο είναι ένα απαραίτητο πρώτο βήμα, όμως αυτό δεν είναι αρκετό» δήλωσε ο Λόρδος Mogg, αναφερόμενος στην ανάγκη των χωρών να εφαρμόσουν τους νόμους.
Προσφάτως, οι καταναλωτές υιοθέτησαν μια νέα τακτική για να υπερασπίσουν τους εαυτούς τους από τις «υπερβολικές και αυθαίρετες τιμές που καθορίζονται από τους παρόχους ενέργειας».
Νοικοκυριά στο Βέλγιο και την Ολλανδία δοκιμάζουν ένα σχέδιο διαπραγμάτευσης με το οποίο συλλογικά μεταβαίνουν στον πάροχο που προσφέρει τις καλύτερες τιμές, όπως έχει ήδη δημοσιεύσει η EurActiv νωρίτερα.
Μέτρα για τη μείωση των μακροχρόνιων καθυστερήσεων
Για την αλλαγή του παρόχου ενέργειας, η προαναφερθείσα έκθεση αναφέρει ότι «επί του παρόντος, μόνο ένας μικρός αριθμός κρατών μελών του Συμβουλίου Ευρωπαϊκών Ρυθμιστικών Αρχών Ενέργειας σκοπεύει να θέσει σε ισχύ μέτρα, προκειμένου να μειωθούν οι καθυστερήσεις που παρουσιάστηκαν στην πράξη».
Το Συμβούλιο Ευρωπαϊκών Ρυθμιστικών Αρχών Ενέργειας, το οποίο αντιπροσωπεύει τις ρυθμιστικές αρχές του φυσικού αερίου και της ηλεκτρικής ενέργειας, δήλωσε ότι «τονίζει έντονα» την ανάγκη να ολοκληρωθεί η μετάβαση ανάμεσα στους παρόχους ενέργειας όσο το δυνατό γρηγορότερα, εντός εικοσιτετραώρου και σε καμία περίπτωση περισσότερο από διάστημα τριών εβδομάδων.
Το Συμβούλιο Ευρωπαϊκών Ρυθμιστικών Αρχών Ενέργειας έκανε γνωστό ότι 23 από τα 26 κράτη-μέλη του, διαθέτουν το νομοθετικό πλαίσιο που καθορίζει το μέγιστο χρονικό διάστημα για την αλλαγή παρόχου, με εξαίρεση το Λουξεμβούργο και τη Σλοβακία. Η Βουλγαρία προβλέπει μέγιστη χρονική περίοδο, όμως δεν το εφαρμόζει, εως ότου  τεθούν σε ισχύ οι νομικές τροποποιήσεις.
Η Πορτογαλία και η Γαλλία απαιτούν για την αλλαγή ένα διάστημα μιας εβδομάδας ή λιγότερο. Στο Βέλγιο, η διαδικασία διαρκεί συνήθως τρείς με πέντε εβδομάδες.
Το Συμβούλιο Ευρωπαϊκών Ρυθμιστικών Αρχών Ενέργειας υποστήριξε ότι οι κύριοι λόγοι για τις καθυστερήσεις είναι τεχνικοί (λανθασμένα στοιχεία μέτρησης, για παράδειγμα), νομικοί (λόγω περιστασιακών ή ανεπαρκών νομικών προβλέψεων) ή διοικητικοί, δεδομένου ότι σε κάποιες χώρες η μετάβαση ήταν δυνατή μόνο κατά την πρώτη του κάθε μήνα.
Διαφορές
Οι περισσότερες χώρες διαθέτουν μηχανισμούς επίλυσης των διαφορών εδώ και πολύ καιρό, πολλές απ’ αυτές πάνω από δεκαετία, δεν είναι όμως σαφές εάν περιλαμβάνουν τη νομοθεσία για τον εξωδικαστικό διακανονισμό εντός περιόδου τριών μηνών.
«Ως εκ τούτου, παραμένει ασαφές σε έναν αριθμό χωρών το εάν οι καταναλωτές μπορούν να βασίζονται στην πρόβλεψη της διευθέτησης των διαφορών τους εντός τριών μηνών», σχολίασε το Συμβούλιο Ευρωπαϊκών Ρυθμιστικών Αρχών Ενέργειας.
EurActiv.gr   Τρί, 13/11/2012