Χαρτογράφηση της βλάστησης στον βυθό των ελληνικών θαλασσών

Αρχίζει επιτέλους η χαρτογράφηση της ελληνικής θαλάσσιας βλάστησης (Ποσειδωνία) ύστερα από απόφαση του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, με στόχο να εντοπιστούν και να προστατευθούν οι βιότοποι των ελληνικών θαλασσών, όπως προβλέπει ο κανονισμός 1967/2006 για τα μέτρα διαχείρισης του αλιευτικού πλούτου στη Μεσόγειο.

Ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Γιώργος Καρασμάνης, υπέγραψε την απόφαση πρόσκλησης για την υποβολή προτάσεων ένταξης του έργου χαρτογράφησης της θαλάσσιας βλάστησης στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Αλιείας (ΕΠΑΛ) 2007-2013.

Η δημόσια δαπάνη (κοινοτική και εθνική συμμετοχή) ανέρχεται σε 850.000 ευρώ εκ των οποίων το 75% αποτελεί την κοινοτική συμμετοχή μέσα από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλιείας (ΕΤΑ).

Απώλεια 6 εκατ. στρεμμάτων φυσικού χώρου σε δυο δεκαετίες

Περισσότερα από έξι εκατομμύρια στρέμματα φυσικών εκτάσεων απώλεσε η Ελλάδα την εικοσαετία 1987-2007, έναντι αντίστοιχης αύξησης των γεωργικών και λοιπών καλύψεων, σύμφωνα με έρευνα της WWF. 

Στη σχετική έκδοση «Η Ελλάδα τότε και τώρα: Διαχρονική χαρτογράφηση των καλύψεων γης 1987-2007» καταδεικνύεται η διαχρονική, συνεχής και άναρχη μείωση των φυσικών εκτάσεων, προς όφελος της επέκτασης της γεωργικής γης, των υποδομών και των οικισμών. Η υποχώρηση αυτή, όπως επισημαίνεται, χαρακτηρίζεται από την απόλυτη έλλειψη τεκμηριωμένου και μακροχρόνιου εθνικού χωροταξικού σχεδιασμού.

Χειμερινή Ερευνητική Αποστολή στο ΒΑ Αιγαίο

Σε μια εποχή που μας έχει καταβάλει, όχι μόνο η κρίση, αλλά και ένα γενικευμένο κλίμα απαισιοδοξίας, συχνά ξεχνάμε ότι έχουμε την τύχη να ζούμε σε μία από τις ωραιότερες χώρες της Ευρώπης. Το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος» προσπαθώντας, παρ’ όλες τις δυσκολίες, να ανταποκριθεί στους στόχους που έχει αναλάβει εδώ και περισσότερο από μία δεκαετία, συνεχίζει τη δράση του για την ανάδειξη και προστασία της σπάνιας βιοποικιλότητας των θαλασσών μας, την οποία κινδυνεύουμε να αφανίσουμε προτού καν την ανακαλύψουμε.

Ερευνητές προσδιόρισαν τις ζώνες υψηλού κινδύνου για γένεση μεγασεισμών

Αυστραλοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι κατάφεραν να προσδιορίσουν τις ζώνες του φλοιού της Γης στις οποίες υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος να σημειωθούν μεγασεισμοί, όπως αυτοί που ισοπέδωσαν μεγάλα τμήματα της Ιαπωνίας και της Ινδονησίας την τελευταία δεκαετία.
«Διαπιστώσαμε ότι το 85% των 15 πιο ισχυρών σεισμών που έχουν καταγραφεί τον περασμένο αιώνα (δηλαδή σεισμοί μεγέθους άνω των 8,6 βαθμών) συνδέονται με περιοχές που βρίσκονται στο σημείο τομής μιας ωκεάνιας ρηξιγενούς ζώνης με μια ζώνη υποβύθισης», ανέφερε ο Ντίτμαρ Μίλερ, ερευνητής του Πανεπιστημίου του Σίδνεϊ.

Με απόφαση του Υπουργού ΠΕΚΑ, ορίζεται Επιχειρησι​ακός Συντονιστή​ς & Ομάδα Διοίκησης Έργου για το Κτηματολόγ​ιο

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗ ΚΑΙ ΟΜΑΔΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΕΡΓΟΥ

ΟΡΙΣΕ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΕΚΑ, ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΛΙΒΙΕΡΑΤΟΣ,

 ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΠΕΥΣΗ ΤΗΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗΣ ΤΟΥ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΥ.

Ο Υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Ευάγγελος Λιβιεράτος, στο πλαίσιο σχετικών εντολών του Πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά, και σε συνέχεια της δημοσιοποίησης του Σχεδίου Νόμου που έθεσε σε δημόσια Διαβούλευση ο Υπουργός Αναπληρωτής ΠΕΚΑ, Σταύρος Καλαφάτης, για τις αλλαγές στο ισχύον θεσμικό πλαίσιο που διέπει το έργο του Κτηματολογίου, ορίζει, με σημερινή του απόφαση, τον Καθηγητή του Πανεπιστημίου Πειραιώς, Ιωσήφ Χασσίδ, ως Επιχειρησιακό Συντονιστή (Project Manager) της συνολικής προσπάθειας.

WWF: διαπιστώνει οπισθοδρόμηση στη δασική νομοθεσία

Η δασική νομοθεσία βρέθηκε στο στόχαστρο πολλών σχεδίων νόμων που προτάθηκαν τόσο από το πολιτικά αρμόδιο υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΥΠΕΚΑ), όσο και από το υπουργείο Οικονομικών.

Οι σημαντικότερες τροποποιήσεις (με τις ανάλογες συνέπειες), όπως κωδικοποιούνται στην φετινή έκθεση του WWF για την περιβαλλοντική νομοθεσία στην Ελλάδα, η οποία δημοσιεύθηκε την Τετάρτη, ήταν, μεταξύ άλλων, οι εξής:

Εις βάρος των δασών η έλλειψη πλαισίου για τις χρήσεις γης

Χαρτογράφηση επτά περιοχών της χώρας, σε βάθος χρόνου, από το WWF Ελλάς...

Της ΤΑΝΙΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΠΟΥΛΟΥ

Οι χρήσεις γης, ή μάλλον η έλλειψη καθορισμού χρήσεων γης στην Ελλάδα, είναι ένα χρόνιο πρόβλημα που πλήττει τόσο το περιβάλλον όσο και την οικονομία. Από τη μία χτίζουμε χωρίς υποδομές και σχέδιο και από την άλλη, όταν πρόκειται να στηθεί μια επένδυση, δεν υπάρχει «χώρος» που να πληροί τις αναγκαίες προϋποθέσεις, νομοθετικά και τεχνικά.