Περί τους 30 ερευνητές στους οποίους είχε ανατεθεί η επανεξέταση εκατοντάδων μελετών που υπάρχουν για το φαινόμενο αυτό, στο πλαίσιο της Συνθήκης για τη βιοποικιλότητα, συνέταξαν μια έκθεση την οποία παρουσίασαν στην Πιονγκτσάνγκ της Κορέας, με αφορμή της 12η σύνοδο της CDB, της συνθήκης του ΟΗΕ που ορίζει το πλαίσιο της βιοποικιλότητας.
Η έκθεση υπογραμμίζει τη σοβαρότητα του φαινομένου --το οποίο εξελίσσεται με πρωτοφανή ταχύτητα-- τις πολυποίκιλες επιδράσεις του και το γεγονός ότι η οξίνιση θα συνεχιστεί τις προσεχείς δεκαετίες.
Ένα «τσουνάμι» από αστερίες απειλεί τον Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο
της Αυστραλίας (Great Barrier Reef), γνωστό για τη σπάνια ομορφιά του σε
ολόκληρο τον κόσμο.
Σύμφωνα με το Αυστραλιανό Ινστιτούτο
Θαλάσσιων Ερευνών που εδρεύει στο Τάουνσβιλ του Κουίνσλαντ, αυτή είναι η
τέταρτη φορά από το 1960 που αστερίες απειλούν τον Κοραλλιογενή Ύφαλο.
Το Ινστιτούτο υποστηρίζει πως τα απόβλητα που πέφτουν στην θάλασσα
«τρέφουν» το συγκεκριμένο είδος αστερία (starfish), ο οποίος, επίσης,
τρέφεται με μικροοργανισμούς που βοηθούν στην ανάπτυξη των κοραλλιών.
Τον κώδωνα του κινδύνου για τα ναυτικά ατυχήματα και τις επιπτώσεις τους
για τους ωκεανούς κρούει το WWF. Σε νέα έκθεσή του επισημαίνει ότι η
ανατολική Μεσόγειος, η Μαύρη Θάλασσα, η Βόρειος Θάλασσα, η περιοχή των
Βρετανικών Νησιών και η Νότια Σινική Θάλασσα αποτελούν επικίνδυνες
«εστίες» ατυχημάτων με πλοία.
«Από το 1999 έχουν σημειωθεί 293 ναυτικά ατυχήματα στη Νότια Σινική
Θάλασσα και στις Ανατολικές Ινδίες, όπου βρίσκεται το Τρίγωνο των
Κοραλλιών και το 76% των ειδών κοραλλιών παγκοσμίως», σημείωσε ο Δρ.
Σάιμον Γουόλμσλεϊ από το WWF. «Μόλις τον περασμένο Απρίλιο είδαμε ένα
κινεζικό αλιευτικό να προσαράζει σε αβαθή, σε προστατευόμενο
κοραλλιογενή ύφαλο στις Φιλιππίνες, ο οποίος είχε ήδη καταστραφεί από
πλοίο του αμερικανικού πολεμικού ναυτικού, τον Ιανουάριο».
Για πρώτη φορά, το κυβερνών Εργατικό Κόμμα της Νορβηγίας έδωσε την
Κυριακή το «πράσινο φως» για τη μελέτη των περιβαλλοντικών επιπτώσεων
από την εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου ανοιχτά των νήσων Λοφότεν,
πάνω από τον Αρκτικό Κύκλο. Η εξέλιξη θεωρείται το πρώτο βήμα από την
πλευρά της σκανδιναβικής χώρας για το άνοιγμα περιβαλλοντικά ευαίσθητων
περιοχών της Αρκτικής σε ενεργειακούς ομίλους.
Συγκεκριμένα, στο πλαίσιο κομματικού συνεδρίου, που πραγματοποιήθηκε
πέντε μήνες πριν από τις κοινοβουλευτικές εκλογές, 194 μέλη ψήφισαν υπέρ
της εκπόνησης μελετών την περίοδο 2013-2017 και 104 ψήφισαν κατά.
Προκειμένου να αρχίσουν οι γεωτρήσεις, θα πρέπει να πραγματοποιηθεί άλλη
μία ψηφοφορία.
Επιστήμονες, οι οποίοι μελετούν εδώ και πολλά χρόνια το Μεγάλο
Κοραλλιογενή Ύφαλο, ανακάλυψαν για πρώτη φορά κοράλλια σε πολύ μεγάλο
βάθος, τα οποία ζουν με ελάχιστο φως. Μέχρι σήμερα πίστευαν ότι τα
κοράλλια απαντώνται σε βάθη έως 30 μέτρων, όμως αυτά που εντόπισαν
βρίσκονται 125 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας.
«Παρότι τα κοράλλια αυτά είναι μικρά και η κοινότητά τους σε αυτό το
βάθος αποτελείται από λίγα είδη, [η ανακάλυψη] δείχνει ότι βιώσιμες
κοινότητες ζουν εκεί κάτω, σε βάθος πολύ μεγαλύτερο απ' όσο
φανταζόμασταν», δήλωσε ο Δρ. Πιμ Μπόνγκερτς από το Πανεπιστήμιο του
Κουίνσλαντ, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας Catlin Seaview Survey, η
οποία έκανε την ανακάλυψη, στο τέλος του περασμένου έτους.
-------
Ο Μεγάλος Κοραλλιογενής Ύφαλος, το μεγαλύτερο κοραλλιογενές
οικοσύστημα στον κόσμο, είναι υγιής σε μεγάλο βάθος, αποκαλύπτουν
βαθυσκάφη, τα οποία καταδύθηκαν με σκοπό να τον χαρτογραφήσουν.
Η επιφάνειά του είναι «πληγωμένη», όμως οι χειριστές του ρομποτικού
βαθυσκάφους ελπίζουν ότι τα νέα ευρήματα θα βοηθήσουν μακροπρόθεσμα στην
αποκατάσταση και αυτών των κοραλλιών.
Στον ύφαλο κυριαρχούν τα κοράλλια του
είδους Lophelia pertusa, το οποίο επιβιώνει μόνο σε συνθήκες υψηλής
αλμυρότητας και χαμηλών θερμοκρασιών καθ όλη τη διάρκεια του έτους.
Τέτοιες συνθήκες επικρατούν ανοιχτά των ακτών της δυτικής Σουηδίας, μόνο
στο σημείο, όπου παγωμένο νερό από τα βάθη του Ατλαντικού Ωκεανού
διοχετεύεται μέσω της Νορβηγικής Τάφρου. (Πηγή: Lophelia II 2009
Deepwater Coral Expedition)
Στο άκουσμα των λέξεων «κοραλλιογενής ύφαλος», ο νους δεν ταξιδεύει
στη Σκανδιναβία, αλλά στη μακρινή Αυστραλία και στο αχανές θαλάσσιο
οικοσύστημα του Μεγάλου Κοραλλιογενούς Υφάλου.
Και όμως, η Σουηδία διαθέτει έναν και μοναδικό τέτοιο ύφαλο, τον Σέκεν, ο
οποίος όμως απειλείται με κατάρρευση. Μία ομάδα επιστημόνων έχει
επιδοθεί σε αγώνα δρόμου για να τον σώσει.